سیستم تعلیق یا Suspension به هر چیزی گفته می‌شود که بین چرخ‌ها و بدنه قرار می‌گیرد و حرکت خودرو در مسیرهای ناهموار را به یک حرکت نرم و هموار تبدیل می‌کند. درواقع، سیستم تعلیق کاری می‌کند که وقتی چرخ‌ها مسیری پرتلاطم را طی می‌کنند، بدنه حداقل تکان و نوسان را داشته باشد و راحتی سرنشین حفظ شود.
از سوی دیگر، اگر این سیستم وجود نداشته باشد، چرخ‌های خودرو نمی‌توانند به‌درستی به سطح جاده بچسبند و در نیمی از مواقع، روی هوا می‌مانند. یک سیستم تعلیق خوب، تضمین می‌کند که چهار چرخ خودرو همیشه به سطح جاده چسبیده‌اند. حتی اگر با سرعت زیاد از روی یک سرعت‌گیر پریده باشید، سیستم تعلیق کمک می‌کند که چرخ‌ها بلافاصله به زمین بچسبند. حتی اگر بدنه خودرو با کمی تأخیر پایین بیاید.
انواع سیستم تعلیق خودرو:
این سیستم ها انواع بسیار مختلفی دارند که اصلی ترین آن ها به سه دسته سیستم مک فرسون، تعلیق مستقل و تعلیق طبق دار دوبلتقسیم می گردد.
سیستم تعلیق مک فرسون
در این سیستم فنر به شاسی متصل می گردد و به همین علت ممکن است تعدادی از ضربات به خودرو احساس شود. وزن خودرو به وسیله کمک فنر ها در این سیستم تحمل می گردد و یکی از ارزانترین سیستم های تعلیق خودرو محسوب می شود. همچنین به دلیل هزینه نگهداری پایین معمولا اکثر خودروهای دارای قیمت میان رده، از این سیستم بهره می برند.
تعلیق مستقل
این سیستم بسیار نرم و روان عمل می کند و ارتعاشات بسیار اندکی را به خودرو وارد می کند. دلیل این امر این است که این سیستم های تعلیق به صورت مستقلا و برای هر چرخ جداگانه طراحی می شوند و در صورت ارتعاش در هر چرخ، فقط به همان چرخ ضربه وارد می شود و دیگر چرخ ها لرزشی نخواهند داشت.
تعلیق طبق دار دوبل
این سیستم ها نیز از نرمی و روانی خاصی برخوردارند و خودروهایی که از این سیستم استفاده می کنند در پیچ ها و شرایط نا مساعد جاده ای، بسیار کنترل پذیرتر و نرم تر هدایت می شوند. دلیل این امر، استفاده از دو طبق، یکی در زیر و دیگری در بالا می باشد که بین آن ها یک فنر مارپیچی قرار می گیرد. این امر باعث می شود که کنترل خودرو بسیار روانتر صورت پذیرد.
اجزای این سیستم چیست؟
سیستم تعلیق به‌طور عمومی از سه «گروه» از قطعات تشکیل می‌شود:
بازوها و بوش‌های متصل‌کننده چرخ به بدنه: درواقع این بازوها باعث می‌شوند مسیری برای حرکت چرخ به سمت بالا و پایین مشخص شوند. این بازو هستند که چرخ را در مسیر خود تثبیت می‌کنند و بوش‌ها، عملکردی مانند لولا دارند.
فنر: حرکت نوسانی چرخ به سمت بالا و پایین بر عهده این قطعه است. یعنی وقتی در یک سرعت‌گیر، چرخ به سمت داخل (بالا) جمع می‌شود، وظیفه فنر این است که آن را به‌جای اول برگرداند. معمولاً در محور جلوی خودروها، مانند این شکل از فنر لوله‌ای استفاده می‌شود. در محور عقب نیز بسته به نوع خودرو از انواع مختلف فنر (مثل فنرهای برگی) استفاده می‌شود.
کمک‌فنر: کمک‌فنر، قطعه‌ای است که در مقابل هرگونه حرکت مقاومت می‌کند. خصوصیت کمک‌فنر این است که هرچه سعی کنید با سرعت بیشتری آن را حرکت دهید، مقاومت آن بیشتر می‌شود. مثلاً اگر به‌سرعت از روی یک سرعت‌گیر عبور کنید، کمک‌فنر بیشترین مقاومت را دارد و اگر به‌آرامی عبور کنید، کمک‌فنر خیلی نرم، به فنر اجازه می‌دهد که جمع شود. وظیفه اصلی کمک‌فنر این است که نوسانات فنر را خنثی کند. بدون کمک‌فنر، خودرو مثل یک الاکلنگ نوسان می‌کند.
هر سیستم تعلیقی که در خودروها مشاهده می‌کنید باید این سه عضو را داشته باشد. اینکه این سه عضو چگونه به شکل یک سیستم تعلیق استفاده می‌شوند، ممکن است تفاوت داشته باشد. مثلاً ممکن است کمک‌فنر داخل فنر لول قرار گیرد، ممکن است که فنر برگی استفاده شود و کمک‌فنر در کنار آن باشد و یا هر چیدمان دیگری. اما یادتان باشد، هر سیستم تعلیقی باید حتماً فنر، کمک‌فنر و بازو داشته باشد. مثلاً در چرخ جلوی موتورسیکلت‌ها، مجموعه این سه نقش در یک قطعه به نام «دوشاخه» خلاصه شده‌اند و در چرخ‌های عقب، بازو به‌صورت جداگانه وجود دارد و فنر و کمک‌فنر، با یکدیگر ادغام شده‌اند.
